- tündməzə
- прил. острый на вкус. Tündməzə narşərab острый на вкус наршараб
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tündməzac — <fars. tünd və ər. məzac> bax tündxasiyyət(li). Məşədi Qulam ev daxilində çox tündməzac idi. T. Ş. S.. Çünki Çərkəz həddindən artıq zarafatcıl, aşıq isə tündməzac idi. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tündməzaclıq — bax tündxasiyyət(li) lik. <Köməkçi> Xoruzoğlunun tündməzaclığından və adam döyməyindən bərk çəkinirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tündxasiyyət(li)lik — is. Tündməzac adamın xasiyyəti; tez özündən çıxma, coşma; tündməzaclıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
koraza — (Zəngilan) tündməcaz, pisxasiyyətli (adam). – Onu dindirməsən yaxşıdı, çox koraza adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xarməzac — f. və ə. tündməzac, adamsancan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağbirçək — 1. sif. Saçı ağarmış yaşlı, qoca, hörmətli (qadın haqqında). <Fatma xanım:> Məni bu ağbirçək vaxtımda oğru eyləyir. N. V.. Bir az sonra Vaqifin evində olan ağbirçək qadın . . çıxdı. Ç.. Gözündə kainat başqadır bütün; Gənclikdən zövq alır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyunduruqlu — sif. 1. Boynunda boyunduruq olan, qoşulmuş. Boyunduruqlu kəlləri kənarda qoyan adamlar tündməzac qocaya baxıb gülüşdü. S. R.. 2. məc. Əsir, məhkum, ixtiyarsız; boyunduruq altında olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədməzac — sif. <fars. bəd və ər. mizac> Pisxasiyyətli, ağırxasiyyətli, tündməzac, yolagetməz, qılıqsız, rəftarsız. Bədməzac adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
deyingən — sif. Çox deyinən, hər şeydən ötrü danışan. Deyingən adam. – Arvadın deyingəni kişini tez qocaldar. (Ata. sözü). Nübar . . tündməcaz, dargöz və deyingən bir qarı idi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmfürsət — sif. <fars. kəm və ər. fürsət> Tündxasiyyət, tündməcaz, tez özündən çıxan, kəmhövsələ. Kəmfürsət adam. – <Amaliya> Otellodan əhvalı bilib, başlayır onu danlamağa və ağzına gələn sözləri kəmfürsət ərəbin haqqında söyləməyə. F. K..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmfürsətlik — is. Tündxasiyyətlik, tündməcazlıq, tez özündən çıxma; hövsələsizlik. Həbibə xala dilləndi: – Almaq istəyir, çox kəmfürsətlik eləyir, ay oğul. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti